Balance ton taks: wat te denken van de meerwaardebelasting?

Zomers zijn niet meer wat ze geweest zijn. Een beetje zon en een slaperige beurs, is dat teveel gevraagd? En als extraatje een snelle regeringsvorming die gaat voor de nodige hervormingen om het land weg van de financiële afgrond te leiden? Ongeacht jouw politieke kleur moet dat de eerste bekommernis zijn, want zonder die hervormingen is een langdurige en onverbiddelijke door Europa opgelegde besparing onafwendbaar.

De politieke tragedie van de afgelopen weken ging echter over ego’s en randfenomenen. Ja, ook de meerwaardebelasting is slechts een symbooldossier. Ook al is het voor VFB een kernthema, dit was niet de struikelsteen in de onderhandelingen. Daarom praten we al enkele jaren met politici om populistische onzin te counteren met feiten, cijfers en inzichten. Met resultaat, want de eerste versie van de nota van de formateur bevatte veel van de elementen die we op de tafel legden.

We ontvingen veel feedback van leden op ons standpunt over de meerwaardebelasting, waarvoor dank en blijf dat zeker doen zodat we jullie opmerkingen kunnen meenemen. Tegelijk toch ook de vraag om jezelf goed te informeren vooraleer de pek en veren klaar te zetten: zeker beleggers moeten emotie van ratio kunnen scheiden. Niemand zal gelukkig worden van een besparingsprogramma van 14 miljard euro, maar zachte heelmeesters op korte termijn maken stinkende wonden op lange termijn. België is een bedrijf in moeilijkheden en een reorganisatie is nodig om erger te vermijden. Een politicus die dat aandurft in de wetenschap dat hij daarvoor zal worden afgestraft bij een volgende verkiezing noemen we een staatsman.

Onze reactie op de eerste nota van De Wever was gematigd, met de caveat dat de delicate balans van het geheel behouden moest blijven. Er zaten voor ons heel wat positieve elementen in. Zo ijveren we al jaren voor een verlaging van de roerende voorheffing op kleine en middelgrote noteringen, omdat die maatregel bij uitstek de Belgische bedrijven op onze Brusselse beurs aantrekkelijker kan maken. En we hebben ons altijd verzet tegen een meerwaardebelasting, tenzij die gepaard gaat met een aftrek van kosten en minwaarden. We gaven daarbij ook altijd de nodige waarschuwingen inzake implementatie, inflatiebescherming, nalatenschappen, etc. Met veel van die bezorgdheden leek rekening te worden gehouden.

 
Helaas zijn er ook partijen met een dogmatische interpretatie van de realiteit. Hun veto’s op de positieve elementen verstoorden het evenwicht in het beleggingsluik van de nota, waarbij de meerwaardetaks toch tot hogere belastingen voor beleggers zou leiden en vooral diende als trofee om mee te pronken. Een Phyrrus-overwinning weliswaar, want de ervaring uit omringende landen spreekt alvast niet in hun voordeel: zo’n taks brengt nooit op wat zij hopen maar hindert integendeel de deelname van de brede bevolking aan het economisch weefsel. En zo verkleint de opbrengst in lijn met een dalend welvaartsniveau.

Conclusie, over de finale versie van de supernota konden we niet langer gematigd zijn. Dit was geen gebalanceerde hervorming meer, maar een aanslag op de investeringsbereidheid van de Belg. We hebben nog veel werk voor de boeg. En we hopen dat we daarbij kunnen blijven rekenen op jullie steun en input.

Ach ja, mijn voorwoord zou in eerste instantie gaan over de alternatieven voor de nieuwe staatsbon. Gelukkig vind je daarover een stuk verder in dit magazine. Plus nog een boel analyse en duiding. Geniet ervan!