Beleggen in China: "Opportuniteiten groter dan gevaren"

Ik ben een grote fan van de Chinese aandelenmarkt omdat dit een opkomende wereldmacht is, ondanks de inspanningen van de Verenigde Staten om deze ambities in de kiem te smoren. De vraag of China de rol van financieel centrum of internationale politieman goed zou vervullen laat ik over aan de lezer, maar het staat vast dat je als investeerder de financiële opportuniteiten niet kan negeren. Men verwacht dat over het komende decennium 300 à 400 miljoen inwoners de middenklasse zullen vervoegen in de Volksrepubliek. Net als hun voorgangers zullen ze het Westerse consumptiepatroon willen overnemen, waardoor de vraag naar smartphones, auto’s, kleding, reizen, etc. exponentieel zal stijgen. Deze trend vertegenwoordigt een gigantisch potentieel voor internationale bedrijven. Dat verklaart dan ook waarom heel veel van hen in een joint ventures stappen met Chinese ondernemingen. Als multinational ben je quasi verplicht om een samenwerking aan te gaan als je een stuk van deze markt wenst te veroveren.  Hierna ontdek je waarom.

Intellectuele eigendom

Chinese officials staan erom bekend dat ze proberen intellectuele eigendom te bekomen van Westerse bedrijven. In joint ventures worden multinationals vaak verplicht hun knowhow gedeeltelijk over te geven of wordt die kennis gewoonweg gestolen. Jarenlang is China de ‘fabriek van de wereld’ geweest, wat wij allemaal kennen van de ‘Made in China’-labels in onze kleding en op elektronica. In 2015 heeft Xi Jinping, de huidige president, het plan ‘Made in China 2025’ gepresenteerd, waarin de Partij als doel stelt dat China de leider moet worden in verschillende hightechindustrieën zoals halfgeleiders, robotica en farmaceutica. Ze wensen niet langer de producent te zijn van wat de Westerse wereld ontwikkelt. Dit hangt uiteraard samen met hun ambitie om meer macht en invloed te verwerven.

Koopadvies van de overheid

Hiernaast grijpt de Communistische Partij ook rechtstreeks in op de financiële markten. Enkele weken geleden publiceerde de ‘China Securities Journal’ (een krant in bezit van de overheid, n.v.d.r.) een voorpagina-artikel waarin het verschillende redenen gaf waarom het interessant is voor de bevolking om te investeren in aandelen. Dit werd door de markt duidelijk begrepen als een signaal van de overheid dat de koersen te laag stonden. De aandelenmarkten wonnen in de dagen die volgden meteen enkele procentpunten.China’s banken zijn een ander voorbeeld van de centraal aangestuurde economie. De grootste en belangrijkste zijn allemaal in het bezit van de overheid. Je zorgt er dus beter voor dat je op een goed blaadje staat bij Xi Jinping en zijn ambtenaren, of je zou als bedrijf wel eens snel in financiële ademnood kunnen verkeren.

Rood is in China naast de kleur van geluk, vreugde en het leven, ook de kleur van stijgende aandelenmarkten. Groen staat voor dalende koersen.

Fraude

Naast de bemoeizuchtige autoriteit stellen heel wat prominente investeerders zich vragen bij de financiële resultaten die Chinese bedrijven rapporteren. The Wall Street Journal kwam vorige zomer nog met het veelzeggende artikel ‘You Can’t Trust a Chinese Audit’. Recent zijn er enkele fraudezaken aan het licht gekomen waarbij de gerapporteerde cijfers tientallen keer het veelvoud van werkelijke verkopen waren of klanten simpelweg niet bestonden. Een voorbeeld hiervan is de Chinese tegenhanger van Starbucks, Luckin Coffee. De Chinese keten van koffiehuizen heeft toegegeven dat ze verkopen rapporteerde aan niet-bestaande consumenten en van de effectieve verkopen ging een grote brok naar bedrijven gelinkt aan Luckin Coffee’s management.

Fraude is zo waarschijnlijk het grootste risico in deze opkomende maar niet te missen markt. De grootste oorzaak hiervan is het gebrek aan transparantie. De financiële resultaten van een Westers bedrijf worden doorgelicht door een derde partij en geven in principe een duidelijk, correct en eerlijk beeld van diens financiële gezondheid. Chinese bedrijven moeten ook ‘onafhankelijke’ audits ondergaan maar deze worden niet ter beschikking gesteld aan buitenlandse regelgevers of investeerders. Een heikel punt, wat de Amerikaanse president Donald Trump dan ook terecht aankaart. Ondanks onze strengere wetgeving worden we hier echter af en toe ook geconfronteerd met fraudezaken, zoals recent bij het Duitse Wirecard. Deze provider van betaaldiensten diende onlangs toe te geven dat 2 miljard dollar op hun balans niet bestond.

Zonder risico geen rendement

Investeren hangt altijd samen met het nemen van risico, zonder risico geen rendement. Kijk maar naar het rendement op je spaarboekje. Wees er dus van bewust dat op de Chinese financiële markten heel wat risico’s bestaan. Voor mij wegen de gigantische opportuniteiten op lange termijn echter op tegenover de mogelijke gevaren. Zorg ervoor dat je zoals altijd over een gediversifieerde portefeuille beschikt en probeer de aandelen die je bezit in het oog te houden. Wanneer officiële bronnen vragen beginnen stellen bij de boekhoudpraktijken van het management kun je beter eieren voor je geld kiezen. Indien deze intensievere opvolging je zou afschrikken kun je steeds kiezen voor een beleggingsfonds of tracker om een algemene blootstelling aan China te bekomen in je portefeuille.

Joost de Kraker 

Investing with Joost (in het Engels)

(Ik heb posities in Alibaba, Tencent, Baidu, Geely Automobile en Southern China Airlines)