Dit jaar trakteer ik mezelf op een nieuw aandeel

Ik denk dat iedereen blij is dat 2020 er bijna op zit. Ik alvast wel. Dit jaar helaas geen ‘December to remember’. Geen citytrip naar een Duitse kerstmarkt, geen gezellige familiefeesten  en geen vuurwerk afsteken met de buren. Och ja, gezelschapsspelletjes met 2 zijn ook leuk en een feestmaal op tafel zetten voor 2 in plaats van voor 20 genereerd minder afwas en opkuis. We maken er wel iets van!

December is ook de maand van de cadeaus en ik ben aan het shoppen geslagen. Dit jaar niet enkel voor pakjes onder de kerstboom. Dit jaar trakteer ik mezelf in december op een nieuw aandeel. Mijn eindejaarspremie komt er aan,  er stroomt beduidend minder van ons inkomen weg naar de horeca en ik krijg geld terug van de belastingen. Halleluja, it’s a Christmas miracle, ik heb cash!

Als jonge twintiger met een normaal inkomen en een gedeeld eigen huis is het namelijk niet zo dat ik elke maand aandelen kan kopen. Terwijl ik dit schrijf zijn vier werkmannen onze oprit aan het aanleggen en klinkers aan het slijpen terwijl de ’Lac Du Conemara’ uit hun werfradio knalt. Dit is maar één van de voorbeelden van de rekeningen die we moeten betalen  voor we kunnen investeren in aandelen. Aandelen verkopen doe ik ook zelden (ik heb immers ingezet op groeiaandelen die ik jaren wil bijhouden).

Een van de eerste adviezen in beleggen die ik kreeg van mijn verloofde was, beleg niet met te kleine bedragen. Wacht met kopen tot je een schijf van 1000 euro kan leggen. Daar hou ik me aan, anders zijn de transactiekosten in verhouding zo hoog dat je aandeel al heel sterk moet stijgen om er winst op te maken. Dit zorgt er langs de ene kant voor dat ik minder kan meesurfen op de impact van de actualiteit op de beurs en mogelijks heel veel laat liggen, langs de andere kant geeft dit ook waanzinnig veel rust in mijn hoofd. Als ik een schijf van 1000 euro heb, investeer ik het zodat het lekker kan aandikken zonder dat ik me zorgen moet maken over punten en komma’s.

Nu ik met de beursrally meer de focus leg op kopen en verkopen van cyclische aandelen of speculeren op de corona-impact op bepaalde sectoren ben ik zo blij dat ik me hier met mijn echt geld geen zorgen over hoef te maken. Ik heb constant het gevoel dat ik hopeloos achter de feiten aanhol en dat ik geld verlies dat ik nooit heb gehad, omdat ik een bepaald aandeel niet op tijd heb gekocht. Heel leerrijk en spannend, maar aangezien ik een vrij specifieke bestemming voor mijn portefeuille heb (lees mijn pensioen), ben ik op zoek naar zekerheid en wederzijds vertrouwen tussen bedrijf en investeerder. Dan heb ik aan mijn pensioen liever iets minder kapitaal, maar wel minder fronsrimpels, meer lachrimpels en minder grijze haren.

Maar goed, back to business. Ik heb cash, het geld voor de oprit staat opzij en ik ben op jacht. Mijn jachtseizoen naar duurzame groeiers is geopend. Ik heb mijn oog laten vallen op aandelen in de Aziatische markt (Prosus, Alibaba, Emerging Markets ETF). Ook dichter bij huis zijn er een aantal kanshebbers (X-fab, Ageas, VGP). Ik heb getwijfeld om me te ‘wagen’ aan Tesla of Uber (woordspeling bedoeld). Maar ik voel me er toch niet 100% gerust bij. Ik geloof dat ik nog een beetje aan zelfvertrouwen moet winnen om daar in te stappen. Scherpe ups en downs schrikken mij nog te veel af. Wat het ook wordt, ik hoop dat er nog een eindejaarsrally in mijn voordeel aankomt, maar boven alles wens ik dat we gezond de feesten mogen vieren, zij het in beperkte kring.

Na deze sentimentele uitlating, rest mij enkel nog het volgende: Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen en een gezond Nieuwjaar. Ik hoop dat we er ondanks alles, toch maar volop van kunnen genieten. Tot volgend jaar!